همراه با چهارده معصوم-غدیرخم- خطابه غدیر
شاهكارهاي ادب فارسي-عدیر خم- عاشورا-امام حسین(ع)

 ----یارب این زندانی مظلوم سبط مصطفی است ؟              یا خلیل الله بوددر حبس نمرود دغا است          هود پیغمبر بود در دست شداد لعین          یا که یونس باشد ودر بطن ماهی مبتلا است          این که بی جرم وگنه در کنده وزنجیر هست             یوسف کنعان بود یا یوسف آل عبا است؟          پور یعقوب است در چاه ستم  افتاده وی          یا به زندان رشیدی خود مه برج حیاست ؟          این کلیم الله بود در دست فرعون لعین        یا زکید سامری در محنت ورنج وبلا است           حضرت جز قیل پیغمبر بودگویی به حبس         کو زجور وظلم بخت النصر در شور ونوا است؟        حضرت صالح بود اندر کف نا صالحان        یا مسیح است وگرفتاریهودان از جفا است ؟       او سلیمان است غمگین از جفای اهرمن        خاتم شاهی وی درچنگ ((دیوان )) از قضا است           آری این زندانی زندان هارون الرشید           حضرت موسی ابن جعفر  نور چشم مرتضا است          هفت سالش گوشه ی زندان مکان بود از ستم          اینک از زهر ستم راحت زجور اشقیا است           گرچه نبود دخترش معصومه  در هنگام مرگ         لیک راسش بر سر زانوی فرزندش رضا است        بهر دیدارپدر با چشم گریان آمده    خسرو ملک خراسان آنکه فخر الاولیا است        ای صبا با دخترش معصومه گو تا به حشر         قلب عالم ،چون دل ((آهی))مکدر زاین عزا ست .

محمد حسن اسایش - بنقل از دیوان حسین آهی -جلد اول - صص 179-180-----

 منم آن مرغ بال وپر شکسته         که دور افتاده ام از آشیانم         منم الگوی حق گویان عالم    که در زندان بود جا ومکانم       منم استاد دانشگاه اسلام    که غیر از حق نیاد بر زبانم        منم خدمت گذار دین و قرآن       که می باشد شهادت آرمانم          منم مجری آیات الهی        که دشمن کرده از امت نهانم    منم فرزند ثار الله اعظم          که انسان ساز باشد سازمانم       منم موسی که در زندان هارون      ز زهر کینه سوزد جسم وجانم      منم آنکس که طاغوت زمانه      زده آتش به مغز استخوانم       مرا جرم وگنه جز این نباشد      که جد مهدی صاحب زمانم     بود این گونه مردن افتخارم      که جاویدان شود نام ونشانم         من آن زنجیری آزاده هستم      که زنجیر گران را بگسلانم       چنان طاغوت را درهم بکوبم       که خوانند اهل دنیا قهرمانم

نمایم انقلابی در زمانه       که دشمن را به خاکستر نشانم        ز آه (کر بلایی) هر دل شب       بلرزد کاخ ظلم دشمنانم

به نقل از شکوفه های غم -جلد 1- ص 298-299- باز نویسی ک محمد حسن اسایش---


نوشته شده در تاريخ سه شنبه 3 اسفند 1400برچسب:در شهادت امام هفهم + در شهادت موسی کاظم , توسط محمد حسن اسایش

 یارب این زندانی مظلوم سبط مصطفی است ؟              یا خلیل الله بوددر حبس نمرود دغا است          هود پیغمبر بود در دست شداد لعین          یا که یونس باشد ودر بطن ماهی مبتلا است          این که بی جرم وگنه در کنده وزنجیر هست             یوسف کنعان بود یا یوسف آل عبا است؟          پور یعقوب است در چاه ستم  افتاده وی          یا به زندان رشیدی خود مه برج حیاست ؟          این کلیم الله بود در دست فرعون لعین        یا زکید سامری در محنت ورنج وبلا است           حضرت جز قیل پیغمبر بودگویی به حبس         کو زجور وظلم بخت النصر در شور ونوا است؟        حضرت صالح بود اندر کف نا صالحان        یا مسیح است وگرفتاریهودان از جفا است ؟       او سلیمان است غمگین از جفای اهرمن        خاتم شاهی وی درچنگ ((دیوان )) از قضا است           آری این زندانی زندان هارون الرشید           حضرت موسی ابن جعفر  نور چشم مرتضا است          هفت سالش گوشه ی زندان مکان بود از ستم          اینک از زهر ستم راحت زجور اشقیا است           گرچه نبود دخترش معصومه  در هنگام مرگ         لیک راسش بر سر زانوی فرزندش رضا است        بهر دیدارپدر با چشم گریان آمده    خسرو ملک خراسان آنکه فخر الاولیا است        ای صبا با دخترش معصومه گو تا به حشر         قلب عالم ،چون دل ((آهی))مکدر زاین عزا ست .

محمد حسن اسایش - بنقل از دیوان حسین آهی -جلد اول - صص 179-180


نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 14 اسفند 1399برچسب:در شهادت امام موسی کاظم + در شهادت امام هفتم + در شهادت زندانی بغداد موس بن جعفر , توسط محمد حسن اسایش

 نگر ماه رجب کز امر خلاق جهان آمد           دمادم فیض حق سوی زمین از آسمان آمد        شرافت داشت این ماه  و فزون آمد بر او چندی       وقایع کاندرین مه ،از خدای مهربان آمد      بروز اول مه نشستی نوح در کشتی      سپس طوفان وخوفی اندر عالم ، بعد از آن آمد         دگر در اول این ماه از دخت حسن ،باقر      نمودی جلوه کز نورش منور این جهان آمد        به دوم شد تولد از ( سمانه) حضرت هادی         که از یمن قدومش  بر تن شیعه روان آمد        بروز سومش شاه دهم مسموم شد از کین       زجور((معتمد)) روح الامین بر سر زنان آمد          بروز دهمین از ((خیزران ))گشتی تقی طالع        سلیل احمد مرسل که نورش جاودان آمد           بروز سیزده گردیده میلاد خلیل الله         خلیلی کآتش نمرود بر وی گلستان آمد      دگر در سیزده اندر درون خانه ی کعبه         امیر المومنین داماد پیغمبر عیان آمد       غروب چارده از این جهان شد حضرت زینب (س)        سرشک غم از این ماتم زچشم شیعیان آمد       بروز پانزدهشد توبه ی آدم قبول حق     قبول آن ترک اولایی که از وی در جنان آمد          بسوی کعبه از بیت المقدس قبله ی اسلام      ((تحول)) نیمه مه بهر احمد زآن مکان آمد      شدی درپانزده خارج نبی از شعب بوطالب          چنین روز عقد زهرا با امیرالمومنین آند         معاویه بروز پانزده چشم از جهان بستی        که شیعه دل خوش وخوش حال گشت وشاد مان آمد        بروز هیجدهم زین دار فانی رفت ابراهیم          که او ختم رسولان را ضیاء دیدگان آمد      بروز بیست وسه ازکوفیان شوم بی ایمان          یکی خنجربه ران مجتبی شاه زمان آمد         بروز بیست وچارم گشت فتح قلعه ی خیبر        ببازوی علی از امر حق تاب وتوان آمد       سپس در بیست وچارم جعفر طیار با ایمان          ز اقلیم ((حبش))سوی نبی بس کامران آمد       شهادت یافت اند بیست وپنجم موسی کاظم       زداغش فاطمهاندر جنان آزرده جان آمد          بروز بیست وششم یافت رحلت عم پیغمبر         ابوطالب که داغش مصطفی را بس گران آمد           بروز بیسا وهفتم از مقام حضرت باری            لباس خاتمیت بهر پیغمبر عیان آمد      به بیست ونه فتادی عایشه در چاهی از مکه        به تزویر معاویه امیر فاسقان آمد         بروز بیست ونه  بنت خویلد رفت از دنیا         خدیجه کو ملقب خود به ام مومنان آمد           بشام بیست وهشتماز مدینه شد حسین بیرن          بسوی مکه با قلبی پر از آه وفغان آمد       پس از تودیع قبر مصطفی وتربت مادر       وداع جمله بنمود وبنقصودش روان آمد       شبانه سوی مکه عزم رحلت کرد ای ((آهی))     در آن بیت امان اورا دریغا کی امان آمد.محمد حسن آسایش، به نقل از دیوان آهی -جلد اول- صص 143-147 



فلک سبط پیمبررا مکان زندان سرا دادی                زکین موسی ابن جعفررا بزندان جا چرا دادی؟

 

فلک انصاف ده مگذرزحق بهر غریبان جا                  نبود جز گوشه ی زندان که آنسانش تو جادادی

زملک یثرب اورا  ره نمودی  بردیش بغداد                به شهر غربت او را جا بزندان بلا دادی

نبود بس محنت زندان بصره عاقبت از کین                  اسیر اورا بدست ظلم سندی دغا دادی

فلک زیر وزبر گردی که سلطان غریبان را                   بزندان ستم کردی اسیرش بس جفا دادی

غریبی واسیریش نبود بس کاندر آن زندان                طبیبش کند وزنجیر ستم اورا دوا دادی

زبرق ظلم هارون وزداس کینه ی سندی                 تمام حاصل عمر شریفش بر فنا دادی

جفاها بس نبود کز بعد چندی آن اسیریها              رطب درزهر آلودی  بآن غم مبتلا دادی

در آن زندان نمودیش شهید آخر ززهر کین             یتیمی را نصیب سرور خوبان رضا دادی

فلک !ویران شوی آیا نبود تابوت در بغداد              بروی درب زندان جا تو آن نور خدا دادی

شهنشاهی که قلب عالم امکان بدی اورا           امام الرافضی از چه منادیش ندا دادی

بنال(آذر )که جسمش را کنار دجله ی بغداد           سه روز وشب مکان هارون میشوم دغا دادی -

به نقل از : صص ۱۰۳-۱۰۴ دیوان آذر-جلد دوم -سروده ی مرحوم آذر خراسانی -انتشارات طوس مشهد --


نوشته شده در تاريخ جمعه 26 خرداد 1391برچسب:موسی ابن جعفر -ظلم هارون -زندان بغداد -سلطان غریبان -آذر خراسانی, توسط محمد حسن اسایش

فلک سبط پیمبررا مکان زندان سرا دادی                زکین موسی ابن جعفررا بزندان جا چرا دادی؟

 

فلک انصاف ده مگذرزحق بهر غریبان جا                  نبود جز گوشه ی زندان که آنسانش تو جادادی

زملک یثرب اورا  ره نمودی  بردیش بغداد                به شهر غربت او را جا بزندان بلا دادی

نبود بس محنت زندان بصره عاقبت از کین                  اسیر اورا بدست ظلم سندی دغا دادی

فلک زیر وزبر گردی که سلطان غریبان را                   بزندان ستم کردی اسیرش بس جفا دادی

غریبی واسیریش نبود بس کاندر آن زندان                طبیبش کند وزنجیر ستم اورا دوا دادی

زبرق ظلم هارون وزداس کینه ی سندی                 تمام حاصل عمر شریفش بر فنا دادی

جفاها بس نبود کز بعد چندی آن اسیریها              رطب درزهر آلودی  بآن غم مبتلا دادی

در آن زندان نمودیش شهید آخر ززهر کین             یتیمی را نصیب سرور خوبان رضا دادی

فلک !ویران شوی آیا نبود تابوت در بغداد              بروی درب زندان جا تو آن نور خدا دادی

شهنشاهی که قلب عالم امکان بدی اورا           امام الرافضی از چه منادیش ندا دادی

بنال(آذر )که جسمش را کنار دجله ی بغداد           سه روز وشب مکان هارون میشوم دغا دادی -

به نقل از : صص ۱۰۳-۱۰۴ دیوان آذر-جلد دوم -سروده ی مرحوم آذر خراسانی -انتشارات طوس مشهد --



ادامه مطلب...

نوشته شده در تاريخ جمعه 26 خرداد 1391برچسب:موسی ابن جعفر -ظلم هارون -زندان بغداد -سلطان غریبان -آذر خراسانی, توسط محمد حسن اسایش

صفحه قبل 1 صفحه بعد